ආදරය මෙතරම්ම සුන්දර ඇයි ?...

කලින් කතා කරගත් පරිදි මා සවස 3 වන්නටත් පෙර නිට්ටඹුව බස් නැවතුමට පමිණියේමි. ඒ ඇයත් සමග පැය තුනක් ගත කිරීමට ඉතාමත් ආශාවෙනි. ඇයගේ දෙමාපියන්ගේ කැමැත්ත ඇතිව අප දෙදෙනා ඇයගේ නිවසින් පිටදි හමු වු පළමු දිනය ඊයේ විය.

එක වරම ඇය මාගේ අතේ එල්ලි "මම ආවා අනේ.... කෝ ඔයගෙ ෆෝන් එක" කියා අසන තුරුම මම ඇයව දු‍ටුවේ නැත. මාගේ දුරකතනය නාද වනවා පවා මට ඇසුනේ නැත. ඒ මා කුමක් හෝ දෙයක් ගැන ගැඹුරින් කල්පනා කරමින් සිටි නිසා විය යුතුය.....

මගේ පුංචි සුරංගනවි මගේ ඉදිරියේ.... ඇයව වෙනදටත් වඩා ගොඩාක් ලස්සනට මට පෙනුණා.

පලමුවෙන්ම ඇයට බෑගයක් ගැනීමටත් අදුමක් ගැනීමටත් අප සාප්පු දෙකකට පියනැගුවා. ඇදුමක් ගැනීමට අප ගොඩවුන සාප්පුවේ එක් තැනක තිබු පැන්ඩෙක් කෙරෙහි මාගේ සිත ඇදි ගියේ සිතේ සියුම් බලපොරොත්තුවක් ඇති කරමින්. මම අත දිගු කර ඇයට පෑන්ඩා පෙන්වීමි....  අප දෙදෙනාම පැන්ඩා සිටි තැනට ගොස් පැන්ඩා අතට ගතිමු.. "කොහොමද" මම ඇයගෙන් අසද්දී ඈය කිවේ "ලස්සනයි".... ඈය පැන්ඩාට කැමති බව මට තේරුණ විගස මා අසුවේ ඔයාට ගෙනියන්න පුලුවන්ද......  මා එසේ ඇසීමට හේතු වුයේ පැන්ඩා තරමක් විශාල බැවින් ඇයට ‍රැගෙන යාමේදි අපහසුවක් දැනෙණු ඇති කියාය. නමුත් ඇය කීවේ "මට පුලුවන් අනේ" කියා පමණි..... මම ඇය වෙනුවෙන් පලමු වරට මගේ මුදලින් ඇයට පැන්ඩාව තෑගි කළෙමි...ඈය ඊට ගොඩාක් ඇලුම් කරන බව මා දනිමි.

තවත් පැය දෙකක් අපට ඉතිරිව ඇත. ඒ ඇය පස්වරු 6 වන්නට පෙර නිවසට පැමිනෙන බවට පොරොන්දු වී පැමිණි නිසාය.... අප ඊළගට පියනැගුවේ ක්‍රිඩාංගනය අසළ තිබු පිහිඹියා ගස් හෙවනටය... අපි දෙදෙනා අපේම ලෝකයේ මොහොතකට තනි වුයෙමු... අප දෙදෙනා බොහෝ දේ ගැන කතා කලෙමු..... ඒ සොදුරු මොහොත මට වචනයෙන් විස්තර කල නොහැක.... ඉතාමත් වේගයෙන් කාලය ඉගිල යන බව මා දැන ගත්තේ වේලාව පස්වරු 5 30 පමණ වී තිබු නිසාය.....

මම ඇයත් කැ‍ටුව ආපන ශාලාවකට පියනැගුවේ අප දෙදෙනාගේම පිපාසය සන්සිදවා ගැනීමටය. පස්වරු 6 ට මිනිත්තු 10 කට පෙර ඇයව බසයට නංවා මමද බසයක නෙගුනේ වෙන්වී යන දුකට වඩා ඇයත් සමග ගත කල මොහොත සිහිපත් කරම්නි....

ඇය පැන්ඩාත් අතේ තබාගෙන ගත් චායරූපයක් මට එම් එම් එස් මගින් එවා තිබුණි.... ඊයේ දවසේ සුන්දරත්වය ගැන කතා කරමින්ම අප නින්දට ගියෙමු....

මම ඔයාට ගොඩාක් ආදරෙයි මගෙ සුදු මැණික....